Ik kan niet slapen en ik mis mama. Papa naait het gras. Dat kan ik goed horen, want ik lig in het grote bed. Dat mag ik van mama.
Ik mis mama en papa ziet mij niet. Ik ga mama zoeken. Die is bij de buur voor haar nagels. Ik ben daar al eens geweest. Ik mocht daar spelen.
Ik ben al voorbij de eerste buurman, de tweede, straatje over. Ik bel nergens aan. Het is niet ver.
“Miel!”
Ik hoor mijn papa roepen. Hij zegt dat ik naar huis moet. En ik mis mama. Weglopen mag niet van papa.
“Omschrijf jezelf in drie woorden.”
“I am a rebel”
Zo grappig gevaarlijk: een bestelwagen van versgroothandel Claessens heeft een gepersonaliseerde nummerplaat “RODEBIET”. Vorige week voor de tweede keer gespot. Daar moet ik een foto van nemen. Iphone in de hand, dicht genoeg naderen en juiste afstand houden voor goede foto. Rodebiet komt opeens heel close-up in het schermpje. Alle remmen dicht, noodstop, uitwijkmanoeuver – gelukkig geen tegenligger – net geen crash en net geen foto. Rodebiet draait de oprit van de superette op en ik vervolg mijn weg met een hoofd als een rode biet. Blij dat ik geen ongevalaangifte moet doen…