Lang geleden. Kodak vocht tegen digitale foto’s, later weer niet, en verloor. De bedrijvengidsen – gouden en gele en andere – wachtten af en kwamen te laat.
We kennen voor een stuk de winnaars.
En nu, jaren later, is het de beurt aan de banken. Alleen is het niet duidelijk of het een businessmodel dan wel een besparingsmodus betreft. Of gewoon verdedigingsmechanisme?
Relatiebankieren, advies op maat, we maken tijd voor u, wanneer het u past, enfin, vooral als wij kansen zien de commercie te doen draaien.
Het is normaal, zelfs economisch noodzakelijk dat een verkoper verkoopt wat de klant koopt. Maar wees eerlijk.
Digitalisering dus.
Bankkantoren zijn belangrijk in relatiebankieren, in de buurt, altijd dicht bij jou. Om zaken te doen, niet om een praatje te slaan, niet om geld af te halen of te storten, niet om saldi te kennen, niet om geholpen te worden. Neen, om aan relatiebankieren te doen. Te verkopen dus.
Kantoren gaan dicht. Te weinig klanten die nog komen om geholpen te worden. Logisch.
Gelukkig heeft de bank de beste app die er is om te bankieren. En vergoedt zij de kantoren rijkelijk om de klanten naar die app te sturen. Ook klanten die graag eens praten. Zomaar, zonder zaken te moeten doen. Past niet in het model van de bank. Oh ja, beste klant, multi- en omnichannel zijn de toekomst, maar mag ik toch je nummer als ik je advies kan geven?